Sádar syngja sælir
Í dag er þjóðhátíðadagur Sádi Arabíu en vart verður hægt að kenna þeim ávissa atburði um olíuverðs hækkun í morgun og 19 mánaða hámark á verði hráolíu. Frekar er hægt að beina sjónum að hugsanlegum hefnum fyrir 11. september í fyrra. Þó að Þjóverjar virðast verða tregir í taumi til átaka, sérstaklega eftir grænt áhlaup Fischers um helgina. Skrýtið samt að jafn íhaldssamur maður og arftaki beljakans í Kristilegum Demókrötum virðist vera að honum hafi tekist að hrasa á hlaupi sínu upp tröppurnar á kosninga fundi og að missa atkvæðið sitt í gólfið rétt áður en hann aðgætti í allra augsýn hvort hann hefði kosið RÉTT. Ætli hann og hans flokkur hafi misst einhver atkvæði þegar Stoiber missti sitt eigið atkvæði. Kanslarinn ætti að vera græningjunum þakklátur fyrir þeirra sigur. Það má kannski segja að úrslitin fyrir örlög leiðtoga stóru fylkinganna hafi ráðist af gengi meðreiðarsveinanna. Fremur en vörumerki stígvéla sem frambjóðendurnir notuðust við fyrr í haust/sumar. Annars var þetta eins og venjulega; vinstri mönnum tekst allt of oft að slá ryki í augu kjósenda, þrátt fyrir svikin loforð, litlar sem engar efndir og bága frammistöðu í efnahagsmálum.
Morgun stund gefur gull í mund
og grettu á fés. Þó að Matthías einhver hafi og myndi kalla Geir H. Haarde fésmálaráðherra, vegna eigi réttrar eignarfallmyndunar orðsins fé-me-me-fjár.
En nóg vitleysa í bili. Ég get talist svo gamaldags að sumum framhaldsskóla snótum þykir nóg um, vegna "ógesla" gamaldags hugsana, en var við einhverju öðru að búast nú á þeim tímamótum að Færeyingurinn/Íslendingurinn/Mexíkaninn ég yrði hálf fimmtugur. en það gerðist nú um daginn og fundi varð breytt í afmælisveislu.
Guð gefi ykkur góðan dag - hvort sem þið trúið eður ei.
Ný vinnuvika byrjuð.
Eftir skemmtilega ferð á Hellu þar sem Ingvar Pétur stóð sig eins og hetja í skipulagningu, heldur lífið áfram sinn vanagang. Það var gaman að hitta flokkssystkini undir jafn skemmtilegum aðstæðum og þegar rædd eru næstu skref. Ég vil þakka öllum sem þangað mættu og Ingvari frá Hellu, þó alveg sérstaklega.
Fyrir utan það þá halda Mexíkanar daginn hátíðlegan í dag sem er ekkert nema gott mál.
Frelsari Heimdallar hefur talað
Ég Vil árétta að það heitir ekki milli þing heldur heitir það málefnaþing og
Guðmundur hann á alveg jafn mikið erindi á Hellu og ég ég meina þó að hann sé "fluttur á mölina" og þá það sé fyrir fullt og allt þá má hann eins og aðrir malarverjar vel líta annað slagið útfyrir borgarmúrana, það er ekki eins og Ingvar Pétur og hans sjálfstæðu Fjölnismenn séu þekktir fyrir að ráðast á borgarbúa bara fyrir að þeir séu úr borginni. Ég hvet
Guðmund til að mæta og bendi honum eins og öðrum kunningjum mínum í þessari stórhreyfingu að það ráða allir sjálfir hve virkir þeir eru í félagsstarfi, hvort sem það er í Sjálfstæðisfélagi Fljótsdalshéraðs, Kvenfélaginu Bláklukku Egilsstöðum, Golfklúbbnum Keili, Skautafélagi Akureyrar eða Íslandsdeild Amnesty International.
Þorsti manna skiftir engu máli í því sambandi ungir menn eiga að ræða málin.
Blessuð Fiskistofa og bölvun hennar
Sumir vita að Embættismenn Fiskistofu eru litnir illum augum manna sem lifa og hrærast í veiðum og vinnslu sjávarafurða. Fiskistofa hefur það hlutverk að fylgjast með að allt sé tipp top í fiskvinnslu húsnæði á víð og dreif um landið, uppfylli ýtrustu gæðakröfur. Eins Aðgætir Fiskistofa að aflinn sem berst á land er löglegafenginn með réttum veiðarfærum og sé veginn við löndun.
Gæfa Íslenskrar fiskvinnslu er sú að íslenskar sjávarafurðir eru seldar sem gæðavörur og því fylgir mikil ábyrgð, því eru kröfur sem fyrirtækin gera til sinnar egin framleiðslu, og framleiðslu umhverfis að staðaldri fremur miklar. Fyrst og fremst vegna skilyrða kaupenda og tíðra heimsókna frá kaupendum og vætnalegum vænlegum kaupendum. Markaðurinn á að ráða. Kaupanda er seld vara sem hann kærir sig um að kaupa fyrir umsamið verð.
Vegna ýmiskonar athugasemda frá Fiskistofumönnum eru þeir af sumum litnir hornauga. Mér þótti því skondið að sjá netfangs eins af lykil starfsmönnum Fiskistofu gudkrim@.... hvort það stendur fyrir Guð krimmi eða Guðmundur krimmi veit ég ekki þó opinber merking sé Guðmundur Kristmundsson. Hef ég reyndar ekki reynt Guðmund að öðru en hann sé gæðablóð þó menn í meiri aksjón efist um þá sem vinni með honum hjá Fiskistofu bákninu.
Alvarlegra yfirbragð ferðalaga eftir 11. sept 2001
Ég fór til Færeyja á fimmtudegi 25. júlí frá Seyðisfirði með Norrænu. Fékk mér svefnpokapláss, þó ég væri ekki með svefnpoka, á efstu hæð í káetu með Tékkum sem höfðu verið á tveggja/þriggja vikna hringsóli um Ísland. Ég hent töskunni þarna upp og fór svo niður og settist út og sat þar meðan síðustu farþegarnir voru að koma sér um borð, í þann mund sem skipið sleppir landfestum fer ég inn á Kaffiteríuna, þar rek ég augun í Moggann opinn á borði og glugga svona rétt í hann. Þegar eigandinn, Steinar, kemur tökum við tal saman, í ljós kemur að við eigum nokkra sameiginlega kunningja, við hefjum bjór smökkun, fyrst mjög dannaða og civilízeraða, svo kemur þar sögu að ykkar einlægur á erindi sem ekki verður afgreitt á almenningsfæri. á leiðinni þangað sem erindið verður afgreitt mæti ég Halldóri Blöndal sem ég heilsa og hann spyr hvert ég er að fara, ég segi það og hann segir "nei það máttu ekki" ég undrast þessa afskiptasemi og spyr hversvegna ekki, HBlö segir "nú ég er að fara þangað". Nú þegar ég sný aftur þá situr HBlö með Steinari og skrifar, ég skipti mér ekkert að því og ræði við Steinar, en HBlö er að skrifa ræðu og spyr okkur um hitt og þetta sem við höfum ekki hugmynd um, svo kveður hann og við Steinar höldum smökkuninni áfram, ánægðir með að verða kenndir á sjó þar sem menn átti sig ekki almennt á því hverjir séu fullir og hverjir ekki, því allir eigi jafn erfitt með að ganga eðlilega, við rokna kátir með uppgötvunina, en samt hreyfðist skipið ekki að ráði, þó sumir hafi orðið sjóveikir.
Svo föttum við að það sé kannski betra að drekka á barnum en á Kaffi teríunni, og við Steinar þangað, það þarf ekki að spyrja að því að um leið og við stígum inn á barinn þá er hrópað á mig "Arnljótur, á ekki að heilsa manni" ég lít við og þá sitja þar í horninu HBlö og frú ásamt einhverjum öðrum mönnum, við Steinar erum kurteisir þrátt fyrir allt og allt og heilsum þeim og kinkum kolli til mannanna, förum svo á barinn og pöntum bjór, gengilbeinan á barnum spyr "hvað þekkið þið Kapteininn?" við alveg furðu lostnir, "nei Kafteininn hver er það eiginlega", "Nú þið voruð að tala við hann, Kapteinninn situr þarna í horninu" "hvað er að þér stúlka þetta er ekkert kafteinninn, þetta er bara Halldór Blöndal" "Og hver er það?" spyr hún, "Halldór, hann er forseti í Alþingis á Íslandi" Og henni fannst eitthvað til þess koma.
Nema svo heldur gleðskapurinn hjá okkur Steinari áfram og minnið er ekki alveg jafn gott alltaf, nema við förum í fríhöfnina og kaupum skammtinn okkar, og á Viking Clubinn og svo rankar maður við sér og ætlar að undir búa komu sína til Færeyja, gott ef ég sá ekki til lands í Færeyjum, ég í káetuna mína og ætla mér að kippa niður töskunni minni sem var í efstu koju. Það er svona málmstigi sem er færanlegur þannig að hægt er að skella honum á þá koju sem viðkomandi á erindi í, ég ætla að gera svoleiðis en stilli stigann rangt af og hryn niður þegar ég er kominn langleiðina upp, einhver vaknar í klefanum og kveikir ljósið ég ber fingurinn upp að vörunum til merkis um að ekkert sé að og viðkomandi eigi bara að hafa hljótt um sig.
Nú svo vakna ég og lít á klukkuna 08:54, Nei hugsaði ég, þá er klukkan 09:54 í Færeyjum og við eigum að koma til Færeyja kl. 06:00 að Færeyskri tíð. maður hefur heyrt um seinkun á ferjunni en þetta er svolítið mikið, ég niður á veitingastaðinn og vind mér að næsta manni og spyr hvenær komum við til Færeyja, hvat svarar hann nær sleppa vit til Føroya, - tað blír mánadagin om femtíðin, - nei þú misskilur, tað er fríggjardagur í dag og vit skulum beinavegin til Føroya" en kappinn sem ég er að spjalla við segir blá kalt upp í opið geðið á mér, vit koma til Føroya á mánadagin om femtíðin nú sigla vit til Danmarkar, Félaginn hafði þá sofið af sér Færeyjar. nú ég var sendur beint upp í brú til að ræða við kapteininn um nafn og þess háttar fyrir tryggingar, þar fékk ég að hringja til Færeyja til að tilkynna að ég væri á lífi, til Jógvans í Skopun og sagði honum að ég gæti eiginlega ekki heimsótt hann þann daginn úr því að ég væri enn um borð í Norrænu, vitanlega skildi hann fátt í því að ég væri í raun á leið til Færeyja þó ég hefði siglt úr Þórshöfn tveimur tímum fyrr. Mér er sagt að ég eigi að gefa mig fram við þjónustu borðið, og ég fer beint þangað, og þá dettur mér það snjallræði í hug að spyrja hvenær við komum til Danmerkur, ég fæ gott svar við þeirri spurningu 17/18 á laugardegi, og þá spyr ég er eitthvað flogið frá Billund eða Köben, þennan samalaugardag eða sunnudag, því hátíðin hefjist formlega kl. 14:00 á sunnudeginum 28. júlí.
Jú það er eitt flug frá Blllund þarna um laugardagskvöldið en þó að ég tæki fyrstulest og rútu o.s.f.r.v. þá missi ég af því flugi með 15 mínútum. En Köben, en Köben er eitthvað flug frá Köben, og ég varð bókaður í flug frá Köben kl. 8:55 á sunnudagsmorgun. Nú þá var að ná sér í símanúmer hjá
félögum mínum í Danmörku, frá því að ég hjólaði á Sjálandi. Hringdi heim úr tíkalla símanum um borð og fékk nokkur númer.
Þá fór ég að spjalla við þessa Tékka sem hafði ekki dottið í hug að vekja mig þarna þegar ég var loksins sofnaður, því hvaða áhuga höfðu þau á Færeyjum, eða þá að vekja tröllið mig. Nema hvað svo eru þeir, Tékkarnir þetta líka indælisfólk sem höfðu verið á
tveggja vikna ferð um Ísland, og við spjöllum saman á siglingunni suður til Danmerkur. Þeir kenna mér, af öllum mönnum, söng sem ég kyrja með þeim og spyr svo um þýðinguna, þá er inntak viðlagsins á þessa leið: "drekktu vatn, drekktu drekktu vatn, drekktu vatn, drekktu ekki romm", ég skildi lítið í því að þau væru að kenna mér svona söng :)
Nema svo þegar við nálgumst höfnina í Hanstholm, þá segja tékkarnir að þeir hafi ekið um landið í rútu og þar sé laust pláss ef ég vilji slást í för með þeim þá yrði það ekkert mál og mér að kostnaðarlausu. Þetta var tilboð sem ég gat ekki hafnað nema bara vegna þess að ég hafði vegabréfið ekki meðferðis. Jæja ég kveð tékkana og áhöfn Norrænu er glöð að sjá að ég komist klakklaust í land. Ég fer með rútunni til Álaborgar og er þá hringjandi í
mína dönsku vini sem gengur svona og svona, nema hvað ég ráðgeri að stoppa í Árósum og kíkja í heimsókn til tveggja, hugsanlega þriggja vinkvenna. minna. Á brautarstöðinni í Álaborg stend ég eins og álfur út úr hól. og kann ekkert á sjálfsalana, og bið um hjálp hjá nær staddri snót en í ljós kemur að hún er Færeysk og að samaskapi nýkomin til Danmerkur og kann ekkert á sjálfsalann heldur. en hún spyr mig hvert ég sé að fara, á Kastrup með smá viðkomu í Árósum, ég þarf að ná flugi frá Kastrup kl. 9 í fyrra málið. Hvert ætlar þú þaðan. Nú rakleitt til Færeyja segi ég. Bíddu við varst þú ekki í ferjunni með mér jú, og ert að koma frá Færeyjum og ætlar strax aftur þangað. Hún hló nokkuð af gáfulegri ferð minni.
Svo spjölluðum við í lestinni, og ég stoppaði í Árósum fékk mér að borða með
félögum mínum frá Helsingjaeyri og hélt áfram, sá Mið-Jótland og Fjón í myrkri, [Ég sá skilti sem ástóð; Odense, þannig að ég hef verið í þessari dönskustu borg allra danskra borga], sem var mjög gott því ég hafði ekki farið út fyrir Sjáland áður. Svo slapp ég um borð í flugvélina á réttum tíma og flugið gekk vel og svo voru það Færeyjar, þegar ég var kominn tilkynnti ég það hlut aðeigandi aðilum, Jógvani og Ingu sem var kærasta Jógvans sumarið '99 þegar ég dvaldi þar, því Inga leyfði mér að vera hjá sér. Og svo hringdi ég í Hönnu sem var líka í
skólanum á Helsingjaeyri, hún svaf en faðir hennar sagði að ég væri velkominn, þegar ég spurði hvort ég mætti ekki fá mér kaffi hjá þeim. hann hélt það og skemmti sér mikið yfir svaðilför minni. svo þegar ég nálgaðist Þórshöfn hringdi Hanna sjálf í mig og sagði að það gengi tæpast upp, því hún yrði ekki heima. Guð veit hvað henni gekk til, e.t.v. hefur hún ekki viljað sjá svona ferðalang þegar hún væri að dressa sig upp í hátíðar gírinn?. Nema hvað að ég var kominn til Þórshafnar kl 13:00 á sunnudegi og fór strax í sturtu hjá Ingu en hún var búin að fá sér nýjan Jógvan sem kærasta. Svo átt ég líka þessa æðislegu Ólafsvöku - sem kanski verður vikið að seinna.
Sýningunni lokið
Sjávarútvegssýningunni er lokið. Þetta var mjög skemmtileg sýning, góður andi sem sveif yfir vötnunum þó að Samkeppnisstofnun hefði eitthvað atast í
óskabarni þjóðarinnar.
Þó að ensku sé ekki mikið slett í íslensku í Færeyjum þá kyrjuðu einhverjir á kauffélaginu með Kyle Ma " It is in your eyes, the world needs KEA babe" Annars var létt yfir Magnúsi Þór Borgarstjórnarflokks starfsmanni Kjartani Framkvæmdastjóra og Jóhönnu fyrrum aðstoðarmanni í Valhöllu á fimmtudagsmorguninn. Af öllum stöðum var
Frelsis Björgvin frjálsi á Kauffélaginu, ég vona að hann taki ekki út úr reikning þar. En Teitur Arason sást ekki á Ölveri, þó Karl Már kunni að hafa verið á Keltneskum krossi í líkkistu meðan hans var leitað á þeim stað, Króvatinn var í skjóli Málara. En Forrétirnir og veilsan var góð í Argentínu, Þó Skagstreningar hafi forðast Fræðingana. Kensl voru ekki borin á Vökuliða á Hverfisbarnum. OG Páll Þórsson var fjarri góðu gamni á Glaumbar, þó bekkurinn hafi verið þétt setinn á Kaffibarnum.
Kvæðið verður nú undið og snúið í kross:
Stefán G. Jónsson og Stærðfræðisnillingur höfundur sívinsælla, metsölubóka á borð við STÆ 323, STÆ 403, STÆ 102 og annarra tila úr sömu spennusagna röð á geisi gáfaðan son sem Sigurður heitir og er verðlaunagarpur af sviði Eðlisfræða, hefur strax ekki í nágrenni við þrítugt verið heiðraður fyrir eðlisfræði afrek sín. Hann fylgdi virgun vel og vandlega niður laugarveginnog tókst vel að forðast árekstur við
Óla Magg og Þórdísi Jóns en sá sjóaði reyndi að sökkva honum í ruglinu. Forvitnaðist sá Færeyski og undraðist á því að Sigurður héti ekki Jón G. því sú var tíð er reynt var að fella Stefán á egin bragði og beita hann sjálfan tegrunar reikningi og deilda Stefán G. Jónsson og fá út son hans eða Jón G. Stefánsson. Sigurður sagði að það gengi ekki því faðir hans væri fasti og útkoman því augljóslega núll.
Þessi menningarhelgi er liðin.
Það þykir mér tíðindum sæta að Akureyringar hafi séð sóma sinn í því að reyna ekki að toppa Reykvíkinga. Eins og sumir muna þá komst það í fréttirnar að 68 manns særðust í ólátum í kjölfar menningarnætur í Reykjavík, nú fyrr í ágúst sem leið. Akureyringar héldu sína menningar nótt laugardaginn sem leið. Ég forðaði mér til Hjalteyrar þegar ég hélt að ólæti ætluðu að brjótast út, en svo varð ég aðnjótandi flugeldasýningar sem lýsti upp stjörnuhimininn þegar ég nálgaðist bæinn aftur. Hvorki varð ég var við ofbeldi né gripdeildir og er það vel.
